Dúas semanas de clase e sentimos a necesidade de deixar unha cousa clara.
, e non podemos exixirlles que sean adultos responsables.
Estamos fartos de explicar que un neno de 6 anos pode saber pincharse insulina, pero atenta contra todos os seus dereitos que se lle obligue a tomar decisións e a saber actúar e resolver sólo, nin pode nin debe.
E as nais e pais que teñen que acudir aos coles a resolver problemas, non saben a que hora vai pasar isto, oxalá fose a unha hora concreta, pero non é asi.
A realidade é moito máis terca, e as familias e as persoas con diabetes estamos cansos de ❞❞, unha vida con diabetes non é como se pode ver desde fora, implica un esforzo extra para a persoa e o seus coidadores se os ten.
Así que por favor, non estamos pedindo cousas máis alá do razoable, senón que estamos coidando a saúde presente e futura dos nosos fillos e fillas, porque coñecemos a realidade.
Ese mesma que agochamos detrás dun sorriso cando nos preguntan que tal, ou esa realidade que fai que os rapaces apaguen as alarmas porque molestan na aula, cando a realidade que están indicando que existen un problema e hai que actuar.
Un pouquiño de empatía non viría mal.